“ နည္းေတာင္နည္းေသးတယ္ ” ဟာသမ်ား

တစ္ခါက ရြာေလးတစ္ရြာမွာ လူငယ္ ေကာင္ေလး တစ္ေယာက္နဲ႔ တစ္ခုလပ္ ေကာင္မေလးတစ္ေယာက္ တစ္ဦးကို တစ္ဦး ခ်စ္ခင္ၾကင္နာလို႔ အၾကင္လင္မယား အျဖစ္ အတူတူ ေပါင္းသင္းေနထိုင္ၾကတယ္။

ေကာင္မေလးက တစ္ခုလပ္ ျဖစ္ေပမဲ႔ ေကာင္ေလးကလည္း သူမွ ထူးထူးေထြေထြ ေျပာမေနပဲ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ ေပ်ာ္ရႊင္စြာနဲ႔႔ပဲ ေပါင္းသင္းေနထိုင္ လာၾကတယ္။ ေကာင္ေလးက အလုပ္သြားတယ္။ ေကာင္မေလးက အိမ္မွာ လုပ္စရာ ရွိတာေတြ လုပ္ထားရင္း ေကာင္ေလးျပန္လာရင္ စားေသာက္ဖို႔ ျပင္ဆင္ခ်က္ျပဳတ္ထားေလ႔ရွိတယ္။ သူတို႕ အိမ္ေထာင္ေရးက သာသာယာယာပါပဲ။

တစ္ေန႕ေတာ႔ ... ေကာင္ေလး အလုပ္က ျပန္လာေတာ႔ ေကာင္မေလးက ထံုးစံအတိုင္း ထမင္းပြဲေလးခူးျပီး ေစာင္႔ေနတယ္။ ေကာင္ေလးလည္း အိမ္ထဲ ဝင္လာေတာ႔ ေကာင္မေလးက ေကာင္ေလးကို ေမးတယ္။

“ ေမာင္ေရ။ ထမင္းအရင္ စားမလား ၊ ေရးအရင္ခ်ိဳးမလား။ ”

ဒီေတာ႔ ေကာင္ေလးက . .

“ ေရအရင္ခ်ိဳးလိုက္မယ္ ေလ။ ”

ဒီမွာ ေကာင္မေလးက ေျပာတယ္။

“ ေကာင္းတယ္ ေမာင္ေရ။ ေရအရင္ခ်ိဳးလိုက္ေနာ္။ ထမင္းပြဲကေတာ႔ ခူးျပီးျပီ။ ေရခ်ဳိးျပီးမွ  ထမင္းစားေပါ႔။ ကိုျမင္႔အုန္း ဆိုလည္း ဒီလိုပဲ ေရခ်ိဳးျပီးမွ ထမင္းစားတယ္။ ”

ကိုျမင္႔အုန္း ဆိုတာ ေကာင္မေလးရဲ႕ အရင္ ေယာက်္ား။ ေကာင္မေလးက ဒီလို သူ႕အရင္ ေယာက်္ား နာမည္ကို ထည္႔ျပီး ႏိႈင္းယွဥ္ေျပာေတာ႔ ေကာင္ေလးလည္း ရင္ထဲ ေအာင္႔သြားေပမဲ႔ ဘာမွ မေျပာေတာ႔ပဲ ေရခ်ိဳးလိုက္ေတာ႔မယ္။ ျပီးေတာ႔ ထမင္းစားလိုက္တယ္။ ေနာက္ေတာ႔လည္း သူ႕ဖာသာ ေမ႕ေမ႕ေပ်ာက္ေပ်ာက္ ျဖစ္သြားေတာ႔တယ္။

ဒါနဲ႔ အေတာ္ၾကာေတာ႔ ေကာင္ေလး ရံုးက အလုပ္ေတြ အိမ္ကို ပါလာသတဲ႔။ ဒါနဲ႔ ထမင္းစားေသာက္ျပီး ညမိုးခ်ဳပ္တဲ အထိ ေကာင္ေလးက လုပ္ေနတာကို ေကာင္မေလးက ေဘးနားကေန ထိုင္ျပီး ေစာင္႔ေနတယ္။ အေတာ္ၾကာေတာ႔. .

“ ေမာင္ေရ..။ အလုပ္လုပ္ရင္း ေသာက္ဖို႔ ေကာ္ဖီ ေဖ်ာ္ေပးရမလား။ ”

ဒီေတာ႔ ေကာင္ေလးက အလုပ္လုပ္ရာကေန . .

“ ေကာင္းသားပဲ။ ေသာက္ရတာေပါ႔။ ”

လို႔ လွမ္းေျပာတယ္။ ဒီေတာ႔ ေကာင္မေလးက ေကာ္ဖီေဖ်ာ္ဖို႔ ထသြားရင္း ေကာ္ဖီ ေဖ်ာ္ျပီးေတာ႔ ယူလာခဲ႔တယ္။ ျပီးေတာ႔ ေကာင္ေလး ေသာက္ဖို႔ခ်ေပးရင္း . . .

“ ေသာက္လို႔ ရျပီ ေမာင္ေရ။ ကိုျမင္႔အုန္း လည္း ဒီလိုပဲ အလုပ္ေတြ မ်ားလို႔ ညဘက္ လုပ္ရရင္ ဒီလိုပဲ  ေကာ္ဖီေသာက္တတ္တယ္။ ”

ေကာင္ေလး ေသာက္ေနတဲ႔ ေကာ္ဖိ နင္သလို ျဖစ္သြားတယ္။ သူ႔အရင္ေယာက်္ားကို သတိရေနတာပါလား လို႔လည္း ေတြးမိျပီး စိတ္ထဲမွာ ပိုျပီး မခံခ်ိ မခံသာ ျဖစ္သြားတယ္။

ဒီလိုနဲ႔ ေနာက္တစ္ေန႕မွာေတာ႔ ေကာင္ေလး လစာထုတ္လာေတာ႔ သူငယ္ခ်င္းေတြက အတင္းတိုက္လို႔ နည္းနည္းေလး ေထြလာတယ္ေပါ႔ေလ။ ဒါေၾကာင္႔ ေကာင္ေလး အိမ္ျပန္တာ ေနာက္က်တယ္။ အိမ္ကို ေရာက္ေတာ႔ ေကာင္မေလးကေတာ႔ ထံုးစံ အတိုင္း ထမင္းပြဲေလး ျပင္ျပီး ေစာင္႔ေနတယ္။ ေကာင္ေလး အိမ္ေပၚတတ္ေတာ႔ ေကာင္မေလးက အရက္ေထြလာတာကို မသိပဲ။

“ ေမာင္ေရ ထမင္းအရင္စားမလား ၊ ေရအရင္ ခ်ိဳးမလား။ ”

ဒီေတာ႔ ေကာင္ေလးက အာေလး လွ်ာေလးသံၾကီးနဲ႔ .  .

“ ဘာျဖစ္ေနတာလဲ။ အခုမွ ျပန္ေရာက္တာေလ..။ စားမွာေပါ႔။ ”

ေကာင္ေလးရဲ႕ အသံၾကားေတာ႔ ေကာင္မေလးက ေကာင္ေလး ေထြလာတယ္ ဆိုတာ သိေတာ႔ အလိုက္သင္႔ အေနနဲ႔. .

“ ကဲပါ။ ဒါဆိုလည္း ေမာင္ ေရအရင္ခ်ိဳးလိုက္။ ျပီးမွ ထမင္းစားေနာ္။ ကိုျမင္႔အုန္း ဆိုလည္း ဒီလိုပဲေလ။ ”

ေထလာတဲ႔ ေကာင္ေလး ပိုျပီး နင္သလို ျဖစ္သြားတယ္။ ဘာမွ မေျပာေတာ႔ပဲ ရွဴးရွဴးရွားရွား ေရဆင္းခ်ိဳးေနတယ္။ ျပီးေတာ႔ နည္းနည္းလည္း အမူးေျပသြားျပီး ေရခ်ိဳးတတ္လာေတာ႔ ေကာင္မေလးက . . .

“ ေမာင္ ဘယ္လို ေနေသးလဲ။ ကိုျမင္႔အုန္း ဆိုလည္း ဒီလိုပဲ မူးလာလို႔ ေရးခ်ိဳးလိုက္ရင္ သက္သာသြားတယ္ေလ။ ”

ဒီေတာ႔ နဂိုကတည္းက အရင္ ေယာက်္ားနဲ႔ ခိုင္းႏိႈင္းျပတာကို မၾကိဳက္လို႔ စိတ္တိုေနတဲ႔ ေကာင္ေလးက အခုလို အရက္ ေထြလာတဲ႔ အခ်ိန္ဆိုေတာ႔ ေကာင္မေလးက စျပီး ရိုက္ေတာ႔တာပဲ ။ ရိုက္လည္း ရိုက္ ေကာင္ေလး ပါးစပ္ကလည္း ေအာ္ေျပာေတာ႔တယ္။

“ ငါနဲ႔ ေပါင္းေနတာေတာင္မွ အရင္က လင္ၾကီးကို သတိရေနေသးတယ္ ဟုတ္လား။ တစ္ခုခု ျဖစ္ရင္ နင္႔လင္ၾကီးကိုပဲ သတိရေနတယ္ေပါ႔ေလ။ ”

ဒီလို ေျပာလည္း ေျပာ ၊ ရိုက္လည္း ရိုက္ေနေတာ႔ ။ ေကာင္မေလးကလည္း ေကာင္ေလးက ဒီလို မရိုက္ဖူးေတာ႔ ေၾကာက္လန္႕တၾကား ငိုရင္းနဲ႔ ဒီလို ျပန္ေျပာသတဲ႔။

“ ရိုက္ပါ ၊ ရိုက္ပါ ။ အဲဒီလိုပဲ ကိုျမင္႔အုန္းလည္း မူးလာရင္ ခဏခဏ ရိုက္တယ္။ ”

တဲ႔ေလ။ ကဲ..အဲဒီလိုပဲ မိန္းကေလးေတြကေလ။ ဆင္ျခင္ၾကဖို႔ပါ။ ကၽြန္ေတာ္ကေတာ႔ ေျပာလိုက္ခ်င္တယ္။  “နည္းေတာင္မွ နည္းေသးတယ္။ ” လို႔. ... အဟဲ.။



ျဖစ္စဥ္  ( ၂ )


တစ္ခါက

တရားရံုးတစ္ခုမွာ ဘတ္စ္ စပယ္ယာက သူ႕ရဲ႕ ခရီးသည္ အေဒၚၾကီး တစ္ဦးကို ကားေပၚက ကန္ခ်တယ္ ဆိုေသာ အမႈ တစ္ခုကို စစ္ေဆးေနတယ္။

တရားသူၾကီးက ကားစပယ္ယာကို ေမးတယ္။

“ မင္း ခရီးသည္ ဒီအေဒၚၾကီးကို ကားေပၚက ကန္ခ်တယ္ ဆိုတာ တကယ္ပဲလား။ ”

ဒီေတာ႔ ကားစပယ္ယာကလည္း မလိမ္မညာပဲ အမွန္အတိုင္းေျပာတယ္။

“ ဟုတ္ပါတယ္ တရားသူၾကီးမင္း ။ ကၽြန္ေတာ္ ကန္ခ်ခဲ႔ပါတယ္။ ”

“ ေဟ။ ဘာလို႔ ဒီလို ကန္ခ်တာလဲ။ ”

တရားသူၾကီးကလည္း တအံ့တၾသ နဲ႔ ေမးလိုက္ေတာ႔  တရားခံ ကားစပယ္ရာက .. . .

“ ဒီလိုပါ တရာသူၾကီးမင္း။ ကၽြန္ေတာ္႔ ကားေပၚကို သူက တတ္လာပါတယ္။ တတ္တတ္ခ်င္းလည္း ေနရာရပါတယ္။ ခဏၾကာေတာ႔ သူ႔ဆီကို ကၽြန္ေတာ္ သြားျပီးေတာ႔ “ ယာဥ္စီးခ ” ေတာင္းပါတယ္။ ( ဒီေနရာမွာ “ ကားခ ” ဆိုတာၾကီးကို ကၽြန္ေတာ္က မၾကိဳက္လို႔ မသံုးဘူးဗ်ာ။ ဘယ္လိုၾကီးမွန္း မသိဘူး။ က်က္သေရ မရွိ။ )

ဒီလို ယာဥ္စီးခ ေတာင္းေတာ႔ သူက သူ႕ထိုင္ခံုေအာက္မွာ ဆြဲထားတဲ႔ ျခင္းေတာင္းကို ထုတ္ပါတယ္။ ျခင္းေတာင္းထဲက ေဘးလြယ္အိတ္ကို ထုတ္ပါတယ္။ ေဘးလြယ္အိတ္ထဲက လက္ေပြ႔အိတ္ကို ထုတ္ပါတယ္။ လက္ေပြ႔အိတ္ထဲက လက္ကိုင္အိတ္ကို ထုတ္ပါတယ္။ လက္ကိုင္အိတ္ထဲက ပိုက္ဆံအိတ္ကို ထုတ္ပါတယ္။ ပိုက္ဆံ အိတ္ထဲက ပလတ္စတစ္နဲ႔ ထုတ္ထားတဲ႔ ပိုက္ဆံ အေခါက္ေလးကို ထုတ္ယူပါတယ္။ ဒီပလတ္စတစ္ေလးကို သားေရပင္နဲ႔ ခ်ည္ထားပါတယ္။ သူ ဒါကို ေျဖေနတုန္း ဘတ္စ္ ေနာက္ဘက္မွာ လူေတြ တတ္လာလို႔ ကၽြန္ေတာ္ ယာဥ္စီးခ သြားေကာက္ပါတယ္။

ေနာက္က လူေတြကို ယာဥ္စီးက သြားေကာက္ျပီး သူ႔ဆီ ျပန္လာေတာ႔ သူက အားလံုးကို ျပန္ထည္႔ျပီးသြားျပီ။ ဒါေၾကာင္႔ ယာဥ္စီးခ ေပးဦးေလ လို႔ေတာင္းေတာ႔ သူ႕ထိုင္ခံုေအာက္မွာ ဆြဲထားတဲ႔ ျခင္းေတာင္းကို ထုတ္ပါတယ္။ ျခင္းေတာင္းထဲက ေဘးလြယ္အိတ္ကို ထုတ္ပါတယ္။ ေဘးလြယ္အိတ္ထဲက လက္ေပြ႔အိတ္ကို ထုတ္ပါတယ္။ လက္ေပြ႔အိတ္ထဲက လက္ကိုင္အိတ္ကို ထုတ္ပါတယ္။ လက္ကိုင္အိတ္ထဲက ပိုက္ဆံအိတ္ကို ထုတ္ပါတယ္။ ပိုက္ဆံ အိတ္ထဲက ပလတ္စတစ္နဲ႔ ထုတ္ထားတဲ႔ ပိုက္ဆံအေခါက္ေလးကို ထုတ္ယူပါတယ္။ ဒီပလတ္စတစ္ေလးကို သားေရပင္နဲ႔ ခ်ည္ထားပါတယ္။ သူ ဒါကို ေျဖေနတုန္း ဘတ္စ္ ေနာက္ဘက္မွာ လူေတြ တတ္လာလို႔ ကၽြန္ေတာ္ ယာဥ္စီးခ သြားေကာက္ပါတယ္။

ဒီတစ္ခါ တတ္လာတာက သံုးေယာက္ဆိုေတာ႔ နည္းနည္းၾကာသြားပါတယ္။ ျပီးေတာ႔ သူ႕ဆီ ျပန္ေရာက္ေတာ႔ သူက ယာဥ္စီးခ မထုတ္ထားပဲ အားလံုး ျပန္ထည္႔သိမ္းထားတယ္။ ဒါေၾကာင္႔ ယာဥ္စီးခ ေပးဖို႔ ထပ္ေျပာေတာ႔..သူက သူ႕ထိုင္ခံုေအာက္မွာ ဆြဲထားတဲ႔ ျခင္းေတာင္းကို ထုတ္ပါတယ္။ ျခင္းေတာင္းထဲက ေဘးလြယ္အိတ္ကို ထုတ္ပါတယ္။ ေဘးလြယ္အိတ္ထဲက ....................။ ”

“ ေဟ႕...ေဟ႕..ေတာ္ေတာ႕။ ”

နားေထာင္ေနတဲ႔ တရားသူၾကီးက ရုတ္တရက္ လွမ္းေအာ္ေျပာတယ္။ စပယ္ယာက မ်က္ႏွာငယ္ေလးနဲ႔ လွမ္းေမာ႔ၾကည္႔ေတာ႔ တရားသူၾကီးက ေျပာတယ္။

“ မင္းကို သူကို ဒီလို ဘယ္ႏွစ္လုပ္လဲ.။ ဒါပဲ ေျဖေတာ႔။ ”

“ ဟုတ္ကဲ႔။ ဒီလိုမ်ိဳး ၅ ခါ လုပ္ပါတယ္။ ၆ ၾကိမ္ေျမာက္မွာေတာ႔ ကၽြန္ေတာ္လည္း သည္းမခံႏိုင္ေတာ႔လို႔ သူ႕ကို ကားေပၚက ကန္ခ်မိတာပါ။ ”

“ ေအး..၊ မင္းမို႔လို႔ ၆ ၾကိမ္အထိ သည္းခံေနတာ.။ ငါသာဆိုရင္ ၃ ၾကိမ္ ကတည္းက ကန္ခ်တယ္ကြ။ ”

လို႔ တရားသူၾကီးက ေအာ္ေျပာေလေတာ႔တယ္။ ဒီလိုပါပဲ။ ေလာကၾကီးမွာ လူေတြက နည္းနည္းေတာ႔ ခက္တယ္ေနာ္။ ဒါေၾကာင္႔ ကၽြန္ေတာ္ေျပာတာ စပယ္ယာနဲ႔မို႔ေပါ႔ဗ်ာ ကၽြန္ေတာ္သာဆို ဒီထက္ဆိုးမယ္.. .“ နည္းေတာင္မွ နည္းေသးပါတယ္။ ” လို႔။

ျဖစ္စဥ္ ( ၃ )

တစ္ခါက

လူငယ္ေလးတစ္ေယာက္က ျမိဳ႕ငယ္ေလး တစ္ျမိဳ႕ကို ျဖတ္လာေတာ႔ သူ႕ဆီကို လူၾကီးတစ္ေယာက္က . . .

“ ငါ႔တူရယ္။ ဦးေလး အခုထိ ဘာမွ မစားရေသးလုိ႔ ဦးေလးကို ထမင္းစားဖို႔ေလး ဒါနျပဳပါကြယ္။ ”

လို႔ လာေျပာတယ္။ ဒီေတာ႔ လူငယ္ေလးက ဒီဦးေလးၾကီးကို ေသေသခ်ာခ်ာ ၾကည္႔လိုက္ေတာ႔ သပ္သပ္ရပ္ရပ္နဲ႔ ခရီးသြားတစ္ေယာက္ပံုစံ ေပါက္ေနတယ္။ ဒါေၾကာင္႔.

“ ဦးေလးကို ကၽြန္ေတာ္ အရင္က ဒီျမိဳ႕မွာ မေတြ႕မိပါလား။ ”

“ ဟုတ္ပါတယ္ကြယ္။ ဦးေလးက ဒီျမိဳ႕က မဟုတ္ပါဘူး။ ဦးေလး ေနထိုင္တဲ႔ ရြာက သူၾကီးက ဦးေလးကို ရြာမွာ မေနရေတာ႔ဘူး ဆိုျပီး ေမာင္းထုတ္လို႔ ဦးေလး ျမိဳ႕ၾကီးမွာ ရွိေနတဲ႔ အမ်ိဳးေတြဆီ သြားဖို႔ တတ္လာရင္း ဒီေနရာမွာ ခဏ ခရီးတစ္ေထာက္ ဝင္နားတာပါကြယ္။

ဒါေပမဲ႔ ရြာမွာလို မဟုတ္ေတာ႔ လမ္းစရိတ္က ျပတ္ျပီး အခု စားဖို႔ ခက္ခဲလာလို႔ ငါ႔တူဆီက အကူအညီေတာင္းရတာပါကြယ္။ ”

“ ဟုတ္ကဲ႔ပါ ဦးေလး။ ဦးေလး ေျပာလိုက္တဲ႔ စကားမွာ ဦးေလးကို ရြာကေန သူၾကီးက ႏွင္လႊတ္တယ္ လို႔ ေျပာတယ္ေနာ္။ ဘာလို႔ သူၾကီးက ႏွင္လႊတ္ရတာလဲဗ်ာ။ ”

ဒီစကားၾကားေတာ႔ ဦးေလးၾကီးက သက္ျပင္းေလးကို ေလးေလးပင္ပင္ခ်ရင္း

“ ဦးေလးကို သူတို႔က အမွန္ေျပာလို႔တဲ႔ ။ အမွန္ေျပာလို႔ ရြာကေန ေမာင္းထုတ္တာတဲ႔ကြယ္။ ”

“ ဟာဗ်ာ။ ဒါကေတာ႔ လံုးဝ မျဖစ္သင္႔ဘူး။ ကၽြန္ေတာ္က အမွန္တရားကို တကယ္ကို အေလးအနက္ထားတဲ႔ လူဗ်။ ဒီလို အမွန္ေျပာလို႔ ရြာက ေမာင္းထုတ္တယ္ဆိုတာကို ဘယ္လိုမွ လက္မခံဘူး။

ထားေတာ႔ ဦးေလး။ ဒါက ဦးေလး ထမင္းစားဖို႔နဲ႔ လမ္းစရိတ္ ကၽြန္ေတာ္ လွဴတာပါ။ ဦးေလးလည္း အမ်ိဳးေတြဆီကို ေခ်ာေခ်ာေမာေမာ ေရာက္ပါေစဗ်ာ။ ”

လို႔ လူငယ္ေလးက ေျပာျပီး သူ႕အိတ္ထဲက ပိုက္ဆံ တခ်ိဳ႕ကို ထုတ္ေပးျပီး ဦးေလးၾကီးကို ႏႈတ္ဆက္ထြက္သြားတယ္။

လူငယ္ေလးေပးသြားတဲ႔ ပိုက္ဆံေလးကို ဦးေလးၾကီးက လက္ထဲမွာ ကိုင္ထားရင္း သူလွည္႔ထြက္မယ္ လုပ္ေတာ႔ ေျမျပင္ေပၚမွာ က်ေနတဲ႔ ကဒ္ေလးတစ္ခုကို ေတြ႕လိုက္ရတယ္။ ဦးေလးၾကီး ေကာက္ၾကည္႔လိုက္ေတာ႔ ခုနက သူ႕ကို အလွဴေငြ လွဴသြားတဲ႔ ေကာင္ေလးရဲ႕ မွတ္ပံုတင္ေလး က်က်န္ခဲ႔တယ္ ဆိုတာ သိလိုက္ရတယ္။

ဒါနဲ႔ သူလည္း ကမန္းကတမ္း အေျပးအလႊား ေကာင္ေလး ထြက္သြားရာဆီကို လိုက္သြားေတာ႔ ေရွ႔ခပ္လွမ္းလွမ္းမွာ ေကာင္ေလး မွတ္ပံုတင္ က်သြားတာကို မသိပဲ ေလွ်ာက္သြားေနတယ္။ ဒီေတာ႔ ဦးေလးၾကီး ေနာက္ကေန ေကာင္ေလးကို လွမ္းေခၚတယ္။ မၾကားဘူး။ မၾကားတာထက္ သူ႕ကို ေခၚလို႔ ေခၚေနမွန္း ေကာင္ေလး မသိတာ။ ဒါေၾကာင္႔ ေကာင္ေလး သူ႕ကို ေခၚလို႔ ေခၚမွန္း သိေအာင္ ဦးေလးၾကီးက ေကာင္ေလးရဲ႕ ထူးျခားတဲ႔ အမွန္တရားေလးကို ထုတ္ျပီးေခၚလိုက္တယ္။

“ ဟိုေရွ႕က ငါတူ။  မ်က္စိတစ္ဖက္လပ္ေနတဲ႔ ငါ႔တူၾကီး ။ မင္း မွတ္ပံုတင္ က်ေနလို႔ ဦးေလး လိုက္ေပးတာေဟ႕။ ”

“ မ်က္စိ တစ္ဖက္လပ္ေနတဲ႔ ငါ႔တူေရ။ ”

ဒီလို လိုက္ေအာ္ေနေတာ႔ ပတ္ဝန္းက်င္က လူေတြကလည္း ေကာင္ေလးကို ၾကည္႔ျပီး သူ႕ကို ေခၚေနတယ္ လို႔ ေျပာမွ ေကာင္ေလးကလည္း ဦးေလးၾကီး ေခၚေနတာကို သတိထားမိေတာ႔တယ္။ ဒါနဲ႔ သူရပ္ျပီး ေနာက္ကို လွည္႔ၾကည္႔လိုက္ေတာ႔. ..

“ မ်က္စိတစ္ဖက္လပ္ေနတဲ႔ ငါ႔တူၾကီး။ မင္း မွတ္ပံုတင္ က်ေနလို႔ ဦးေလး လိုက္ေပးတာကြ။ ”

လို႔ ေျပာေတာ႔ ေကာင္ေလးက ဦးေလးၾကီး လက္ထဲက မွတ္ပံုတင္ကို ဆတ္ခနဲ ဆြဲယူသြားျပီး ဦးေလးၾကီးနားနား တိုးျပီး ကပ္ေျပာသြားတယ္။

“ သူၾကီးမို႕လို႕ ခင္ဗ်ားကို ရြာက ေမာင္းထုတ္တာ။ ကၽြန္ေတာ္သာဆို သတ္ပစ္တယ္။ ”

တဲ႔ေလ။ ကဲ။ ဒီလိုပါပဲ။  ေလာကၾကီးမွာ လူေတြက နည္းနည္းေတာ႔ ခက္တယ္ေနာ္။ ဒါေၾကာင္႔ ကၽြန္ေတာ္ေျပာတာ  ကၽြန္ေတာ္သာဆို ဒီထက္ဆိုးမယ္.. .“ နည္းေတာင္မွ နည္းေသးပါတယ္။ ” လို႔။



မွတ္ခ်က္။        ။ ငယ္ငယ္က ဖတ္ခဲ႔ရဖူးတဲ႔ ဟာသေလးေတြပါ။ အခု အရြယ္က်ေတာ႔လည္း ဟာသအျပင္ အေတြးေလးေတြပါ ပါလာမိတယ္။ ကိုယ္ဖတ္မိသလို စိတ္ထဲမွာ ထင္သလိုသာ အေတြးေတြ ယူသြားႏိုင္ၾကပါေစဗ်ာ။
* အခ်ိန္ရရင္ ဆက္ေရးပါ႔မယ္။ အလုပ္ေတြရႈပ္ ၊ ေခါင္းေတြ ကုတ္ ၊ စိတ္ေတြ  ........။ *